आई वडील म्हणाले मला घरात आणावी आता सून. त्यांच्याच कोर्टात चेंडू ढकलून म्हणालो तूम्हीच आणा नीट बघून.. सहाच महिन्यात त्यांनी मोहिम फत्ते केली, विनाअनुदानित का असेना माझी संसारवेल सुरु झाली. बघता बघता एक दीड वर्ष सरले, घरात एका चिमुकलीचे आगमन झाले.. हळूहळू दोघींमध्ये ठिणगी पडायला लागली, मलाही कळेना कुठे माशी शिंकली अन् युती का तुटली.. माझ्या बिनपगारी नोकरीचे परिणाम जाणवू लागले होते, घरातील ओलाव्याचे वारे आता कोरडे आणि तप्त बनत चालले होते. हळूहळू आटत चालले होते आपुलकी आणि ते प्रेमळ लक्ष, घरातच झाला एक सत्ताधारी तर दुसरा विरोधी पक्ष.. खूप प्रयत्न करुनही मने दुरावतच चालली होती, दोघींनीही मनोमन आपापली माणसे वाटून घेतली होती.. ज्याने त्याने आपला इगो जाणीवपूर्वक जपला होता, निस्वार्थी प्रेमळ नात्याचा सागर जणू काही आटला होता... कितीही प्रयत्न केला तरी मागे कोणी हटेना, माझ्यावरच्या हक्काचा 'काश्मिरचा तिढा' काही सुटेना.. काही सुचेना काय करावा इलाज कोणता टाकावा मंत्र, धगधगत्या घरात मी बनलो होतो अग्निशमन यंत्र.. एक म्हणे कसा आला म
परत कर, परत कर. परत कर ते माझे क्षण, जे तुझ्यासाठी मी घालवले होते. परत कर ते माझे मन, ... ... जे तुझ्यासाठी कधी झुरले होते. परत कर ते माझे हसू, जे तुझ्यासाठी मी विसरलो होतो. परत कर ती माझी आसवे, जेंव्हा तुझ्यासाठी मी रडलो होतो. परत कर ते माझं स्वप्न, जे मी तुझ्यासाठी पाहीले होते. परत कर ते माझं प्रेम, जे तुझ्यावर मी केले होते
खरच काही मुले असतातच असे. एखाद्या मुलीवर मनापासून प्रेम ,करणारे ती आपली होऊ शकत नाही हे माहीत .असून फ़क्त तिच्यावरच प्रेम करणारे.. ,मुले असतातच असे. ,तिचे सर्व हट्ट पुरवणारे फक्त तिला सुखात पाहण्यासाठी सतत .निस्वार्थी प्रयत्नात असणारे.. ,मुले असतातच असे. ,स्वतः खोडी काढणारे पण ती रागावली आहे हे पाहून .तिला पुन्हा आनंदाश्रूंत भिजवणारे.. ,खरच काही मुले असतातच असे. .माझ्या सारखे.. हरवलेल्या गर्दित देखील स्वताला विसरून त्यात आपले प्रेम .शोधणारे..
Comments
Post a Comment